Obeležavanje Međunarodnog dana žena se obično svodi na dan kad se pripadnicama lepšeg i nežnijeg pola dodeljuju ruže i karanfili. Osmi mart ne bi trebalo da se svede na puku primopredaju poklona već bi trebalo da bude dan kad se najglasnije skreće pažnja na ekonomski, politički i društveni položaj žena.
Žene su većinski vlasnici Srbije (sa 51,3 odsto udela u populaciji), prema kojima se društvo i država neretko odnose kao prema malim akcionarima. Iako po slovu najvišeg pravnog akta uživaju pravo na ravnopravno odlučivanje u javnim poslovima, žene ostvaruju manje od 80 odsto zakonskih prava u odnosu na muškarce.
Žene su putem izbornih kvota ostvarile političku zastupljenost ali u stvarnoj političkoj moći nisu izjednačene sa muškarcima. Jaz između žena i muškaraca prisutan je i u ekonomskoj sferi budući da žene za isti rad ostvaruju niže zarade i sledstveno tome niže penzije, teže zasnivaju radne odnose, češće dobijaju otkaze. Žene u Srbiji čine samo jednu trećinu od ukupnog broja preduzetnika. Pored navedenog, žene su u većoj meri diskriminisane po osnovu pola, godina, bračnog statusa i zdravstvenog stanja.
Prema sumornoj statistici, svaka treća žena je barem jednom tokom svog života pretrpela emotivno, psihičko, fizičko ili ekonomsko nasilje. U proteklih 14 meseci ubijeno je 30 žena koje su bile žrtve porodičnog nasilja. U većini slučajeva, do ubistava je došlo usled neadekvatne institucionalne procene rizika u kojima su se one nalazile.
Visina kulture društva određuje se odnosom prema ženama, a borba za ženska prava je revolucija bez kraja. Srbija centar se zalaže za: sprečavanje i strogo sankcionisanje nasilja nad ženama; uvođenje femicida kao zasebnog krivičnog dela; veću vidljivost i značajniju ulogu žena u političkom životu Srbije; pojačanu brigu o ženskom zdravlju, kao i za njihovo ekonomsko osnaživanje.