U okviru projekta “Institucionalna podrška SKGO – treća faza”, koji Stalna konferencija gradova i opština realizuje uz podršku Vlade Švajcarske, a u saradnji sa Republičkim zavodom za socijalnu zaštitu, u sedištu Šumadijskog upravnog okruga održana je regionalna radionica Socijalna zaštita u jedinicama lokalne samouprave. Za istim stolom donosioci odluka, predstavnici opština Aranđelovac, Batočina, Knić, Topola, Lapovo, Rača i grada Kragujevca i rukovodioci ustanova socijalne zaštite, razgovarali su o normativnim okvirima koji uređuju obaveze i odgovornosti jedinica lokalne samouprave u toj oblasti i aktuelnim pokazateljima razvijenosti lokalnih socijalnih usluga. Razmatrana je i mogućnost uvećanja kapaciteta usluga na lokalnom nivou, kao i mogućnost međuopštinske saradnje.
Strateško opredeljenje Republike Srbije ide u pravcu decentralizacije usluga u oblasti socijalne zaštite pa je samim tim neophodno ne samo jačanje kapaciteta svih institucija nego i njihovo umrežavanje na nivou jednog okruga, istakla je Biljana Ilić – Stošić načelnica Šumadijskog upravnog okruga. Povezivanjem i udurživanjem sredstava svih institucija socijalne zaštite na nivou jednog okruga, usluge bi bile jeftinije, a samim tim i dostupnije većem broju korisnika.
Šumadijski okrug i te kako ima čime da se pohvali ocenila je Slavica Milojević iz Republičkog zavoda za socijalnu zaštitu i dodala da su lokalne socijalne usluge na ovoj teritoriji dobro razvijene, ali da uvek ima prostora za unapređenje. Ideja sa kojom smo krenuli, rezultat je dosadašnjih istraživanja razvoja lokalnih socijalnih usluga, ali i uvid u način trošenja transfernih sredstava. Želimo da ojačamo kapacitete, jer naš zajednički interes je razvoj dovoljnog broja lokalnih socijalnih usluga za posebno osetljive društvene grupe koje su naša odgovornost.
Sve to prepoznato je u novim zakonskim rešenjima kao bitna stavka za održivost lokalnih socijalnih usluga, kazala je Mirjana Komnenović savetnica za socijalnu zaštitu SKGO. To je, takođe, u skladu sa strateškim usmerenjem Republike Srbije u pogledu decentralizacije i deinstitucionalizacije socijalne zaštite zbog čega je neophodno razvijati nove i unaprediti postojeće usluge.