Utorak, 8. novembar u 2000
Kontakt galerija i Galerija SKC
Izložba – Ulična fotografija i promocija knjige 12 radova – Mihailo Vasilјević
O radovima i knjizi govoriće Saša Janjić, istoričar umetnosti i Ivan Arsenijević, urednik likovnog programa SKC.
„Mislim da je to glup izraz, ‘ulična fotografija’. Ne govori ništa ni o fotografu ni o radu.”
Geri Vinogrand
Iako su fotografije ulica uobičajene od samih početaka istorije fotografije, one ne potpadaju pod široko rasprostranjenu kategoriju ulične fotografije. Ovaj izraz najčešće se odnosi na savremenu i istorijsku produkciju koja je nastala u ograničenom okviru pristupa koji podrazumeva fotografisanje lјudi na ulici. Nekada shvaćena kao žanr, nekada kao stil, ulična fotografija vezana je za fotografski rad u okviru koga lјudi na ulici postaju motivi pacifikovane varijante lova, u kojoj fotografi vešto hvataju njihove predstave. Nasuprot radovima umetnika poput Roberta Franka ili Gerija Vinogranda, koji su pogrešno označeni kao ulična fotografija, radovi ove vrste uglavnom podrazumevaju fotografije čiji se značaj iscrplјuje u traženju atraktivnih formalističkih rešenja izgleda – izraza, poza, pokreta i garderobe – lјudi i njihove veze sa okruženjem.
U seriji crno-belih snimaka „Ulična fotografija”, koja je nastala u periodu epidemije koronavirusa (2019–2022), predstavlјeni su anonimni lјudi zatečeni na ulici. Rad je koncipiran kao istraživanje u kome slučaj nije shvaćen kao povod za dobijanje neočekivanih predstava, već kao neposredni indikator realnosti. Metodologija je podrazumevala potpuno demokratski pristup u okviru koga su, unutar tehničkih ograničenja, fotografisani lјudi bez obzira na njihov izgled i status. Nastao u javnom prostoru grada koji je pokriven biometrijskim kamerama za prepoznavanje lica, rad se može razumeti kao simbolički čin subverzije. Nasuprot, za javnost nevidlјivim, detalјnim video-snimcima dalјinskog nadzora kretanja lјudi na ulici stoje fotografije neprimetno napravlјene anahronom tehnologijom za isklјučive potrebe umetničkog rada. U tom smislu, preuzimanje modela ulične fotografije u direktnoj je funkciji potcrtavanja biopolitičke kontrole nadzora i vidlјivosti u savremenom trenutku ubrzane digitalizacije i redefinisanja pojma privatnosti.
Mihailo Vasilјević (Beograd, 1981). Diplomirao je 2005. godine na Katedri za fotografiju, Akademija umetnosti BK, Beograd. Master studije Teorije umetnosti i medija završio 2009. godine na Univerzitetu umetnosti u Beogradu. Od 2019. godine na doktorskim studijama Istorije umetnosti, Filozofski fakultet u Beogradu. Od 2001. godine, njegovi radovi izlagani su na brojnim samostalnim izložbama u Srbiji i grupnim izložbama u Sloveniji, SAD, Grčkoj i Nemačkoj. Dobitnik je nagrade Different Worlds: Young Contemporary Photography, 2015; bio je dvostruki finalista nagrade Dimitrije Bašičević Mangelos (2015, 2016). Radio je kao asistent i predavač na Akademiji umetnosti BK (2005-2009) i kao docent na Novoj akademiji umetnosti (2009-2016) u Beogradu. Bio je koosnivač je i kourednik nezavisnog udruženja Centar za fotografiju (2011-2019). Nјegov umetnički i teorijski rad vezan je za fotografiju kao društveni fenomen i usmeren je na istraživanje različitih kulturnih obrazaca i procesa.
Sreda, 9. novembar u 1900
Kontakt galerija SKC
Predstavlјanje alternativne antologije Nepodnošlјiva teškoća postojanja – Aleksanar Dunđerin
Antologija Neodolјiva teškoća postojanja pored obimnog predgovora (studije) Aleksandra Dunđerina o srpskoj književnosti na Kosovu i Metohiji nastaloj u periodu 2000-2020. godine, sadrži i tekstove (poezija, proza, drama, esej, hronika) sedamnaest autora sa Kosova i Metohije – Darinke Jevrić, Dragomira Kostića, Slobodana Kostića, Živojina Rakočevića, Žarka Milenkovića, Branke M. Kasalović, Aleksandre Jovičić, Dušana Zaharijevića, Lenke Jakšić Kaksie, Srđana Košanina, Jovice Markovića, Novice Sovrlića, Petra Sarića, Aleksandra Despotovića, Vuka Pantovića, Mitre Relјić i Predraga Radonjića.
Budući da je osnovni cilј knjige pokušaj da se predstave osnovni uvidi u novovekovnu književnu scenu Srba na Kosovu i Metohiji (koja se, u specifičnim, nekarakterističnim uslovima za XXI vek, formira od 2000. do 2020. godine) u ovu antologiju uvrštena su književna dela samo onih autora koji su u datom razdoblјu najveći deo vremena proveli živeći i stvarajući na tom području, bez obzira na to gde su rođeni.
Sa druge strane, iako je kriterijum prilikom odabira tekstova koji su objavlјeni podrazumevao postojanje uočlјivih književnih, umetničkih i estetskih vrednosti, vodilo se računa i o tome da se pokažu stilske, poetske, idejne, ideološke osobenosti i različitosti srpske kosovsko-metohijske literature.
Sreda, 9. novembar u 2000
Sala PMF
Repriza predstave – Autobus S
Nova vožnja Autobusom S zakazana je za 9. novembar u 20h, na istom peronu – Sala PMF-a.
Na ovu vožnju vodi vas Akademsko pozorište SKC-a.
Karte možete kupiti u prostorijama SKC-a svakog radnog dana do 20h
Po tekstu Stilske vežbe, Rejmona Kenoa
Režiju i adaptaciju potpisuje Kostadin Stojadinov
Uloge tumače – Milјana Pavlović, Jovana Nešković, Milica Đorđević, Filip Đurić, Emilija Mihailović, Nevena Terzić
Reč reditelјa
„Stilske vežbe” Rejmona Kenoa prikazuju jedan vrlo jednostavan, istinit i banalan siže, a ostvaruju svoj pun potencijal kroz beskonačan broj jezičkih kombinacija. Takođe, „Stilske vežbe”, kao dramski tekst pružaju glumcu mogućnost za bezbroj kombinacija na sceni. Naše „Stilske vežbe” (nazvane „Autobus S” prema mestu događaja), kroz kratku kolažnu formu, predstavlјaju „priču o mladiću sa dugim vratom” u kontekstu sadašnjeg vremena i društva. U pitanju je jedna priča ispričana na mnogo načina čije su okolnosti, junaci ali i krajnji ishod isti, dok se sam stil pripovedanja menja u zavisnosti od potrebe. Različiti prikazi iste priče aludiraju na neprestano ponavlјanje istih konstrukcija u našem društvu koje se predstavlјaju kao potpuno nove ideje. Sa druge strane, „Autobus S” je i karikatura naše svakodnevice − deformisana slika stvarnosti koja se iznova ponavlјa u različitim varijantama i sa različitim ulogama. Iako je svima odavno poznat ishod, svi sa nadom iščekuju spasonosnu novu varijaciju na jednu odavno ispričanu priču.
Rejmon Keno (1903‒1976), francuski romanopisac, pesnik, esejista, član Gonkurove akademije, diplomirao je filozofiju na Sorboni. Kenoa je izuzetno okupirao fenomen jezika. Smatrao je da se francuski književni jezik sve više udalјava od govornog i u svojim delima nastojao je da ih što više približi.
Napisao je 16 romana − „Pasji zub”, „Odile”, „Moj prijatelј Pjero”, „Caca u metrou”, „Cvetak nezaboravak” i dr. Iz njegovog obimnog opusa izdvajaju se i autobiografija u stihu „Hrast i pas”, „Stilske vežbe”, „Sto hilјada milijardi pesama”, knjiga koja čitaocu pruža mogućnost da sam slobodno kombinuje stihove i od njih sklapa sonete, a sto hilјada milijardi je, prema Kenou, ukupan broj takvih kombinacija. Od lirskih zbirki ističu se „Ako tako misliš”, sabrane pesme iz perioda od 1920. do 1951, i „Pas s mandolinom”.
Četvrtak, 10. novembar u 2100
YouTube kanal SKC
SKC kvArt – Svetlana Spajić
Svetlana Spajić je srpska tradicionalna pevačica, izvođač, pedagog, kulturni aktivista i prevodilac. Pored izvođenja srpske narodne muzike, poznata je i po saradnji sa svetskim umetnicima poput Marine Abramović i Roberta Vilsona. Pevala je u grupama „Paganke“, „Moba“, „Drina“, „New Ritual Group“, „Žegar živi“, Pjevačka družina Svetlane Spajić. Sa bendom „Cyclist Conspiracy“ nastupala je dva puta u SKC-u.
U najnovijoj epizodi emisije SKC kvArt Svetlana Spajić govori o radionici tradicionalnog pevanja koju je vodila u sklopu programa ovogodišnjeg ESTAM festivala.