Kragujevački golub visokoletač bio autohtona je rasa iz našeg grada kojoj je pretio nestanak. Rehabilitacijom ove pernate, naše rase, o čemu smo već pisali, desetak godina bavi se naš sugrađanin Dalibor Portić, odgajivač. I, ne samo da je uspeo da je sačuva od nestanka i izumiranja već se izborio i za njeno međunarodno priznanje i klasifikaciju.
U Danskoj, u gradu Bilundu od 16. do 19. septembra održana je Evropska skupština saveza sitnih životinja na kojoj su učestvovali i predstavnici srpske Asocijacije odgajivača (AOS). Naš sagovornik Dalibor Portić (sekretar AOS-a) i jedan od delegata u Bilundu, ističe da je ovo istorijski događaj za autohtonu rasu golubova iz našeg grada – Kragujevačkog goluba visokoletača, koja je sada i zvanično priznat od Standard komisije Evropskog saveza.
Portić je u međunarodnom priznavanju ove rase imao veliku pomoć od Milana Brkića (potpredsednika AOS-a) i Augusta Heftbergera, predsednika Evropske asocijacije za golubove, koji su naporedo sa njim pratili rad na rehabilitaciji ove rase i rad na definisanju njenih standarda.
– Koliko je standard Kragujevačkog visokoletača dobro urađen, govori činjenica da su ova standardizacija i zvanično priznanje kragujevačke rase na evropskoj skupštini protekli bez ijednog jedinog pitanja jer je sva opsežna dokumentacija još ranije dostavljena Evropskom savezu, ističe Portić, ne bez ponosa.
Kragujevački golub visokoletač dobio je šifru EE-811 pod kojom je zaveden u registar međunarodno priznatih rasa.
– Od sada kad god se ova rasa negde pomene u Evropi i svetu to će istovremeno biti promocija Kragujevca i Srbije na internacionalnoj sceni, dodaje on.
Portić (41) po zanimanju je strukovni inžinjer menadžmenta u „Fijatu” a odgajanjem sitnih i ukrsanih životinja se bavi od kada zna za sebe. Na jednoj od tradicionalnih izložbi u Sokolani prvi put je čuo za ovu rasu. Od tada je i krenulo njegovo neprestano istraživanje po stručnoj literatura i „knjigama golubarskim starostavnim”…
Tek 2016. godine, dobio je prvi par kragujevačkih golubova na poklon od odgajivača Milana Aksentijevića Guske, poznatog golubara iz našeg grada. Potom je saznao i za najboljeg odgajivača ove autohtone vrste Miću Ivanovića Pikulu iz Kutlova, koji je imao najbolje primerke, jer se još njegov otac bavio odgajanjem kragujevačkih visokoletača i strogo ih čuvao i odgajao kao „čistu rasu”.
Pikula mu je, sa amanetom da neko mora da to „nastavi” poklonio više ptica a Portić nije razočarao na tom polju. Naprotiv, posvetio je godine njihovoj standardizaciji zvaničnom priznanju. Po tim standardima osobine Kragujevačkog visokoletača su široka ćuba od uha do uha, mali, kratak obavezno beo kljun i beli nokti. Ako ima flekicu na kljunu obavezno je da je ima i na noktu, a kada leti rep mu je raširen u lepezu. Najreći primerci ove rase su bele boje.
Po podacima koje Portić pronašao poslednji put se ova rasa pomenula u takmičarskim listama za 1974. godinu a od tada je zabranjivano njeno učešće na takmičenjima jer je forsirana vrsta Srpski visokoletač. Sada je ova nepravda i zvanično ispravljena.
I, to nije sve što se tiče Portićevih delatnosti na očuvanju i širenju Kragujevačkih visokoletača. Početkom naredne godine izaći će i njegova knjiga o našem, autentičnom golubu u izdanju Ustanove kulture „Koraci”.