Pre 10 godina, na Petrovdan, 12. jula, počeo je sa radom prvi crkveni radio u Kragujevcu i Šumadiji, Radio Zlatousti Srpske pravoslavne eparhije šumadijske, na talasima 90,5 megaherca, i uživo preko interneta na adresi www.radiozlatousti.rs
U crkvi je uobičajeno da se kaže da je nešto urađeno sa blagoslovom nadležnog episkopa. Ovog puta taj blagoslov je imao i bukvalan značaj, jer je doslovno vladika šumadijski, g. Jovan, odlučio da Kragujevčanima i Šumadincima daruje jedan misionarski radio o kojem je od početka govorio kao o „crkvenom zvonu“ koje poziva ljude da čuju reč Božju i da dođu u hram i uzmu učešća u zajedničkom delu – liturgiji. Eparhija šumadijska 2009. godine odvaja skoro 30.000 evra za osnivanje Radija, a narednih godina, uz podršku Arhijerejskih namesništva, Bogoslovije „Sveti Jovan Zlatousti“, odnosno samog sveštenstva, sa blizu 80 procenata finansira rad Radija. To se pokazuje od presudnog značaja za opstanak ove medijske kuće u gradu i državi gde su profesionalne medijske kuće devastirane i profesionalno novinarstvo dovedeno do prosjačkog štapa.
Period od 2009. do 2019. godine u Srbiji se poklapa ne samo sa velikim zamahom svetske ekonomske krize, nego i sa zamahom, ekonomske, političke, duhovne i moralne krize u Srbiji i Kragujevcu kao centru Šumadijskog regiona. U poslednjih pet godina grad Kragujevac je prestao da finansira informisanje kao jednu od gradskih privrednih delatnosti (zadržavajući netransparentno finansiranje svojih medijskih poslušnika). Oslabile su ekonomske snage malih i velikih privrednika u gradu, te se Radio Zlatousti uglavnom oslanja na skromne novčane donacije raznih prijatelja Crkve, kao i na projektno finansiranje od strane Ministarstva kulture i informisanja, Ministarstva pravde (Uprave za saradnju sa crkvama i verskim zajednicama) i Opštine Rekovac.
Nažalost, „u maloj bari punoj krokodila“ ni struka nije u dovoljnoj meri prepoznala značaj osnivanja specijalizovanih medija, kakvi su crkveni mediji, za pluralizam informativne scene, mada se mora priznati da su crkveni mediji ipak pošteđeni opšte kritike kojoj je, s pravom ili bez, izložena institucija crkve.
Tako smo se u ovih 10 godina razvijali uglavnom gledajući sami sebe i ispomagajući jedni druge. U ranoj fazi osnivanja crkvenih medija pri Srpskoj pravoslavnoj crkvi osnovano je Udruženje pravoslavnih crkvenih emitera koje ima 11 članica, u okviru kojeg se odvija vrlo živa saradnja i diskusija. Ne samo to. Radio Zlatousti je preko svojih projekata izašao i dalje, te je u dva navrata organizovao stručne skupove i za rimokatoličke i islamske medije. U saradnji sa NVO „Konard Adenauer“ u dva navrata smo organizovali i profesionalnu obuku novinarskog kadra u crkvenim medijima, a takođe, smo bili dva puta domaćini sastancima pomenutog Udruženja. Sproveli smo i novinarsku obuku za udruženja osoba sa invaliditetom.
Na širem društvenom planu Radio Zlatousti, koji je smešten u naselju Aerodrom, u prostorijama nedovršene fiskulturne sale Bogoslovije „Sveti Jovan Zlatousti“, ostvario je partnerske odnose pre svega sa Filološko-umetničkim fakultetom u Kragujevcu postajući nastavna baza za studente muzike u medijima. U proteklih 10 godina na našem Radiju svoje emisije realizovali su Ginekološko-akušerska klinika Kliničkog centra, Apoteka „Marković“, Centar za ekološko obazovanje i održivi razvoj, Novinarska sekcija Prve kragujevačke gimnazije, Dečije pozorište „Petar Pan“, Centar za samostalni razvoj osoba sa invaliditetom, Centar za nenasilnu akciju, Gerontološki centar, Crveni krst… Time je praktično Radio Zlatousti postao platforma za civilno informisanje u raznim oblastima i ono što smo od početka i želeli da budemo – medij zajednice. Među stalnim partnerima su Udruženje „Dmitrovica“ iz Kosovske Mitrovice, Kolarac, Knjaževsko-srpski teatar, Pozorište za decu, bioskop Sinapleks, izdavačke kuće „Kalenić“, „Duhovni lug“, „Prometej“, „Laguna“…
Misija Crkve je bila i ostala osnovni sadržaj naše informativne delatnosti. Radio Zlatousti se oglašava rečima Psalma: „Gospode, otvori usta moja i usta moja kazivaće slavu Tvoju“. Želja nam je od samog starta pre 10 godina da budemo medij koji će svedočiti ono što doživljavamo kao istinu Crkve, ukazati na značaj pravoslavlja i podizati komunikativnost Srpske pravoslavne crkve. Takođe, kroz naš rad nastojali smo da obnovimo pamćenje na sva naša divna predanja: narodna, umetnička, jezička, melodijska.
Treba pomenuti i to da su novinari Radija Zlatousti aktivno uključeni u rad Duhovnog centra Bogoslovije „Sveti Jovan Zlatousti“ koje za građanstvo organizuje programe duhovnog sadržaja, kao i da smo jedan od pokretača TV WEB kanala Eparhije šumadijske na Youtube, kojim se, zapravo, proširuje medijska delatnost Eparhije sa štampanih, informatičkih i audio i na vizuelne medije.
Nema konsezusa oko toga da li je radio medij koji polako zamire. Ipak i pored ograničene slušanosti, mi u Radiju Zlatousti smo ponosni na emisije kao što su „Zadužbine Obrenovića“, „Kada Mara nema šara“, „Drugo ja“, „Hristos u srpskoj i svetskoj književnosti“, „Pravoslavni dom“, „Žeđ“… kao i na naše stalne slušaoce koji nam se javljaju, više sa pohvalama nego sa kritikama.
Fejsbuk stranicu Radija Zlatousti prate ljudi iz Srbije, Nemačke, SAD, Bosne i Hercegovine, Italije, Norveške, Austrije, Švajcarske, Velike Britanije, Kosova, Australije, Kanade, Kine, Češke, Španije, Finske, Portugala, Rusije, Slovenije i Crne Gore, odnosno iz Kragujevca, Beograda, Kraljeva, Aranđelovca, Banjaluke, Inđije, Šida, Svilajnca, Topole, Minhena, Brizbejna, Narnija, Fredrikstada, Maribora, Foneksa, Jakime, Kruševca, Niša, Zrenjanina, Kikinde, Toronta, Čegdua, Jagodine, Koluta, Lazarevca, Mladenovca, Pančeva, Ražnja, Varvarina, Zabrežja, Esena, Nojminstera, Kirkonumija, Lemingtona, Melhusa, Sarpsborga, Sepcija, Berlina, Sombora, Dragaša, Busletića, Novog Sada, Milana i Podgorice…