Galerija fotografija bivših predsednika opštine i gradonačelnika Kragujevca dopunjena je portretom Milana B. Stojčevića, predsednika Kragujevačke Opštine, prvog izabranog predsednika koji je tu dužnost obavljao u periodu od 20. januara 1921. godine do 31. avgusta 1923. godine. U prisustvu članova porodice, unuka i praunuka postavljena je fotografija s njegovim likom i periodom u toku kojeg je vodio tadašnju opštinu, a sa njima je razgovarao predsednik Skupštine grada Miroslav Petrašinović. Predsednik Petrašinović zahvalio se porodici na fotografiji koja je nedostajala.
- Kao grad želimo da negujemo tradiciju i sećanje na sve predsednike opštine koji su vodili grad naročito u teškom posleratnom periodu, jer je tokom Prvog svetskog rata Kragujevac pretrpeo velika razaranja. Ponosni smo na istoriju grada koji je u periodu posle rata počeo da se razvija i postaje jedan od najvećih centara u tadašnjoj zajedničkoj državi Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca. Kao predsednik tadašnje Kragujevačke opštine, Stojčević je bio visoki politički funkcioner ondašnje Demokratske stranke, poslanik u Skupštini Kraljevine Jugoslavije i gradski većnik i obavljao je visoke dužnosti u lokalnoj samoupravi ali i na nivou cele države. O njegovom liku i delu napisano je u knjigama “Kragujevac između dva rata“ autora Veljka Lekovića i “Istorija Kragujevca“ istoričara Boriše Radovanovića u kojima su spomenute sve značajne ličnosti grada. To je jedan od načina da se kao lokalna samouprava odužimo i sačuvamo ih od zaborava, rekao je predsednik Petrašinović.
Unuka Milana Stojčevića, LJiljana Kovačević izrazila je veliko zadovoljstvo što je grad imao sluha da lik i delo njenog dede sačuva od zaborava. Govoreći o njemu, LJiljana je kazala da je Stojčević bio viši pitomac Vojno-tehničkog zavoda, da se usavršavao u inostranstvu, u Americi, Nemačkoj, Francuskoj, Austriji, Belgiji i da je kao stručnjak Vojno-tehničkog zavoda bio u nadzoru i kontroli na podizanju brane na jezeru u Grošnici, slične poslove obavljao je na izgradnji Vodojaže, Hipodroma.
- Bio je veoma ambiciozan i vredan čovek koji je želeo da stečeno znanje iskoristi za svoj grad i ljude koji u njemu žive, a sigurna sam, kaže LJiljana Kovačević, da bi učinio još mnogo toga u čemu ga je sprečila prerana smrt.