A reč je, zapravo, o Lučnom mostu broj 1 preko Lepenice, koji vodi ka jednoj srednjoj školi, Zastavinom satu, Staroj crkvi, predstavlja kulturno dobro i nalazi se u delu grada koji obuhvata Milošev venac.
Most već neko vreme propada, behaton ploče su uglavnom povađene a nekome je uoči Dana grada (6. maj) palo na pamet da pospe sitnim peskom. Tako da sada pešaci, a onomad i gosti Grada, moraju da gaze pesak, ne bi li prešli Lepenicu.
Na fotografiji Glasa Šumadije vidi se i pas lutalica, koji je na pesku zadremao na suncu, pa bar nekome vruć pesak na mostu na Lepenici prija.
A Lučni most broj 1 pamti i bolje dane. Zajedno sa Lučnim mostom broj 2, čini jednu harmoničnu i jedinstvenu celinu prostora koji spaja levu i desnu obalu reke Lepenice.
Most je građen u periodu od 1921 do 1923. godine prema nacrtima inženjera Ministarstva građevina Vase Novičića. Izrađen od armiranog betona, otvora trideset metara. Statički sistem mosta je luk sa zategom sa obešenim kolovozom.
Kolovoznu konstrukciju sačinjavaju kolovozne ploče, sekundarni podužni nosači i poprečni nosači. Ukupna širina mosta je 11,65 m. Širina kolovoza je 6,20 m, a korisna širina pešačkih staza sa obe strane kolovoza je 1 m. Glavni nosači su luci oblika parabole, koji daju eleganciju mostu i čine ga atraktivnim, oslonjeni preko čeličnih ležišta na masivne obalne stubove. Na levom obalnom stubu je nepokretno ležište, a na desnom valjkasto pokretno ležište.
Most je propao za kratko vreme posle rekonstrukcije iz jednog razloga. Zimi, kada padne sneg, posipa se so po pešačkim stazama a postoje načini da se to izbegne. Preko mosta prelaze cevi toplovoda iz Energetike i treba razmisliti pri sledećoj rekonstrukciji isplatili se možda grejati određenu površinu na mostu u toku zime.
Jos jedna scena iz ratom razrusenog centra Kragujevca koji je nekad davno bio grad…