Od osnivanja 1898. godine do danas, biblioteka u Dimitrovgradu prešla je dug razvojni put. Od malog čitališta do savremene institucije, od samih početaka trudila se da svojim korisnicima pruži raznovrsne kulturne sadržaje, koji se nisu ticali uvek i isključivo književnosti – tako su nekada popularne skaske (predavanja ili tribine) privlačile publiku temama iz različitih sfera, kao što su medicina i zdravlje. Na skaskama je, svakako, bilo i literarnih tema, a ostalo je zabeleženo da je 1942. godine u tadašnjem Narodnom čitalištu „Otec Paisij“ gostovao poznati bugarski pisac Konstantin Konstantinov, koji je pred prisutnima održao predavanje na temu „Bugarska knjiga“. Još u ovom periodu postojanja i rada, biblioteka je pored navedenih negovala i pozorišne kulturne programe.
Pedesetih godina prošlog veka, kao Sreska biblioteka „Hristo Smirnenski“, počinje da učestvuje i u republičkoj akciji „Mesec knjige“. Ideja akcije je da se knjiga i čitanje popularizuju u različitim društvenim grupama – od omladine preko radnika do meštana sela, ali je zahvaljujući ovim akcijama rastao i broj čitalaca dimitrovgradske bibilioteke i povećavao se njen knjižni fond.
Interesovanje za pisanu reč bilo je živo i među omladinom, pa se šezdesetih godina u okviru tadašnje biblioteke u Domu kulture osniva klub ljubitelja knjige, u čijem sastavu radi i đačka tribina. Bibliotekar Milka Gligorova posebnu pažnju posvećuje upravo radu sa učenicima, a u ovom periodu biblioteka po prvi put organizuje i takmičenje za mlade književne stvaraoce. U narednim decenijama ova institucija uspešno sarađuje sa Gimnazijom i Osnovnom školom u Dimitrovgradu, i organizuje niz programa i susreta učenika sa umetnicima iz Srbije i Bugarske.
Od 2000. godine počinje sa radom i Pesnička radionica, koju u narednim godinama uspešno vodi bibliotekar Elizabeta Georgiev i koja dodatno povećava broj dece, osnovaca i srednjoškolaca, koja postaju članovi Biblioteke i redovno je posećuju. Osim što je obeležila odrastanje velikog broja dece i mladih od 2000. do 2015. godine, u ovom periodu u okviru rada Pesničke radionice objavljeno je 17 zbirki poetskih i proznih radova dece i mladih, održano na desetine izložbi, pozorišnih predstava i performansa, a učesnici u Radionici poneli su mnogo nagrada na festivalima dečjeg stvaralaštva u zemlji i regionu, ističe Georgieva.
Od 2001. godine Narodna biblioteka postaje i organizator opštinskog takmičenja recitatora, a svake četvrte godine je domaćin i okružnog takmičenja u kome učestvuju najuspešniji recitatori iz Pirota, Bele Palanke, Babušnice i Dimitrovgrada.
Radeći na popularizaciji knjige među najmlađima, Biblioteka svake godine već tradicionalno poklanja članske karte đacima prvacima.
Dimitrovgradska biblioteka posvećivala je i posvećuje pažnju i literarnom stvaralaštvu pripadnika bugarske nacionalne manjine. S tim ciljem već sedamdesetih godina počinje da organizuje književne večeri na kojima svoje radove prezentuje niz ovdašnjih stvaralaca, a krajem devedesetih rađa se i ideja o pokretanju Susreta zavičajnih pisaca, koje povezuje Dimitrovgrad kao mesto u kome žive ili iz koga vode poreklo i koji pišu na bugarskom, srpskom ili oba jezika. Na prvom susretu 1997. predstavilo se više od dvadeset autora, a manifestacija je održana i 2001. i 2007. godine.
Sa željom da izađe u susret lokalnim autorima, od 1996. godine Narodna biblioteka u Dimitrovgradu pokreće i izdavačku delatnost, a od tada do danas u njenom izdanju pred čitaocima se našlo ukupno 71 delo zavičajnih pisaca. Pored knjiga poezije i proze i knjiga za decu, među objavljenim naslovima je i niz monografija i hronika sela. Prva knjiga u izdanju Narodne biblioteke Dimitrovgrad je zbirka radova učenika Osnovne škole – “Kako li je to pesnik biti”. Izdavačku delatnost kao jednu od značajnih aktivnosti Biblioteke u prethodnih dvadesetak godina ističe i direktorka Jasminka Mančev, koja je na ovoj pozicija zaposlena od 2013. godine.
“Negujući kulturu ovog kraja, jezik i identitet bugarske nacionalne manjine, uspeli smo da opstanemo kao jedina istitucija koja je u ovom periodu kontinuirano objavljivala izdanja kako na srpskom, tako i na bugarskom jeziku”, kaže Mančeva.
O samoj Biblioteci izdate su monografije “Biblioteka u Dimitrovgradu 1898-1998” autora Momčila Andrejevića i “111 godina knjige: Biblioteka u Dimitrovgradu 1898-2009” Elizabete Georgiev. Biblioteka ima napisane publikacije i za svoje pojedinačne delatnosti – Georgieva je autor i knjiga “Radionica osmeha: 15 godina pesničke radionice Narodne biblioteke ‘Detko Petrov’ u Dimitrovgradu” i “Izdavačka delatnost Narodne biblioteke ‘Detko Petrov’ Dimitrovgrad (1996-2016)”, dok je arheolog Vesna Nikolov napisala publikaciju “Muzejska zbirka u Dimitrovgradu”, koja je doživela dva izdanja.
Podržavajući ne samo literarnu, već i druge vidove umetničke delatnosti, pri Biblioteci se još sredinom devedesetih osniva i dramska sekcija čiji je rukovodilac Boris Lazarov; pozorišne predstave za decu i mlade rađaju se i u okviru Pesničke radionice pod rukovodstvom Elizabete Georgiev, a ove godine pozorišni rad pri Biblioteci obnovljen je formiranjem dečje pozorišne trupe “Kamičak”.
U prethodnim decenijama u okviru književnih programa pred čitaocima u Dimitrovgradu predstavili su se brojni lokalni autori i pisci iz Pirota, Niša, Beograda, Sofije i drugih gradova, među kojima i velika imena poput Dobrice Erića, Mire Alečković, Gradimira Stojkovića, Nikolaja Hajtova… Niz projekata iz oblasti kulture ostvaren je i zahvaljujući podršci Ministarstva kulture Republike Srbije i nevladinog sektora, a kroz svoju bogatu istoriju Biblioteka između ostalog ostvaruje uspešnu saradnju i sa Izdavačkom kućom “Bratstvo” i nekadašnjim časopisima “Most” i “Drugarče”.
2004, 2005. i 2007. Narodna biblioteka “Detko Petrov” učesnik je u manifestaciji “Dani evropske baštine”, a zajedno sa Zavičajnom muzejskom zbirkom, koja funkcioniše u okviru Biblioteke, poslednjih godina redovno uzima učešće i u obeležavanju “Noći muzeja” i “Vukove nedelje” organizovanjem raznovrsnih izložbi.
U minulim decenijama postojanja lokalne biblioteke, interesovanje za knjigu vladalo je ne samo u gradu, već i u selima dimitrovgradske opštine, gde su u organizaciji biblioteke takođe priređivane književne večeri. Štaviše, četrdesetih godina prošlog veka nekoliko sela na teritoriji tadašnjeg Caribrodskog sreza – Senokos, Željuša, Radejna, Prtopopinci i Vidlič, takođe su imala svoja čitališta, sa literaturom prilagođenom potrebama i interesovanjima meštana.
„Narodna biblioteka u Dimitrovgradu sa svojim punktovima u većim seoskim centrima ima preko dve hiljade članova, što znači da je svaki dvanaesti stanovnik u opštini čitalac“, piše 1970. godine list „Zadruga“. Ipak, u novije vreme demografski pad u lokalnoj sredini odražava se na sve oblasti kulture, pa i na biblioteku.
„Za 18 godina svog rada u Biblioteci svedok sam ubrzanog pada korišćenja bibliotečkih usluga. U godinama posebne aktivnosti Pesničke radionice, broj korisnika i broj pozajmljenih knjiga bio je veći, jer je pravilo Radionice bilo da se na jednoj radionici pozajmljuje knjiga, a sledeći put se vraća i uzima druga. Danas su i deci i mladima, ali i odraslima, elektronski izvori informacija bliži i pristupačniji“, komentariše Elizabeta Georgiev, koja u Narodnoj biblioteci radi na poslovima bibliotekara-informatičara, urednika kulturno-obrazovnih programa i urednika u izdavačkoj delatnosti.
Ipak, ako demografska i društvena situacija često ne idu naruku kulturi, Biblioteka u Dimitrovgradu ne posustaje i istrajno radi na razvoju i poboljšanju usluga koje pruža čitaocima, na raznovrsnosti sadržaja koje im nudi, osavremenjivanju i tehničkoj opremljenosti, kao i na stručnosti svog bibliotečkog kadra. Učešćem zaposlenih na seminarima, stručnim skupovima i edukacijama podiže se i kvalitet pružanja bibliotečkih usluga, a dimitrovgradska biblioteka može da se pohvali i da se u njenom kolektivu nalazi nosilac najvišeg zvanja u bibliotekarstvu – bibliotekar savetnik Elizabeta Georgiev, koja je 2011. od strane Bibliotečkog društva Srbije proglašena i najboljim bibliotekarom u javnoj biblioteci u Srbiji. Od malih čitališta čiji se rad zasnivao na aktivnosti dobrovoljaca do danas – napredak je očigledan.
Svojim čitaocima Biblioteka u Dimitrovgradu danas nudi oko 40 000 naslova, a pored redovne godišnje nabavke od sredstava planiranih u okviru budžeta Biblioteke za datu godinu i otkupa koji Ministarstvo Republike Srbije sprovodi svake godine, značajan izvor novih naslova u knjižnom fondu i dalje ostaju pokloni čitalaca, prijatelja i saradnika Biblioteke, kaže njen direktor Jasminka Mančev.
Prema njenim rečima, želja Biblioteke je da uz pomoć lokalne samouprave, Ministarstva kulture Republike Srbije i srodnih institucija i saradnika iz susedne Bugarske u narednom periodu još više unapredi svoj rad i dostigne još više nivoe i standarde, te da za svoje korisnike i za sam grad ostane reprezentativna ustanova kulture.
“Narodna biblioteka ‘Detko Petrov’ je stožer kulture bugarske nacionalne manjine u Dimitrovgradu, most koji povezuje kulture dva bratska naroda i čuvar nacionalnog blaga koje ima neprocenjivu vrednost. Iako se trend pisane reči usled modernog tehnološkog razvoja nalazi u zapećku, postoje i uvek će postojati oni koji znaju da cene i poštuju vrednost ovog blaga”, ističe Mančeva.
D. Jelenkov
Foto: Iz arhive Internet portala FAR / Iz arhive Narodne biblioteke “Detko Petrov” / iz albuma Elizabete Georgiev
Tekst je objavljen u okviru projekta „Dimitrovgrad – Kragujevac – Pančevo: Kulturno nasleđe i multikulturalnost”, koji partnerski realizuju udruženja Emblema iz Dimitrovgrada, Šumadinka iz Kragujevca i Omnibus iz Pančeva na sajtovima www.far.rs, www.glassumadije.rs i www.pancevo.city.
Projekat je podržalo Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije