U Galeriji Narodnog muzeja u utorak (25. decembar) biće otvorena izložba slika i crteža Nebojše Bežanića LIZARD IN THE SOUL. Organizatori izložbe su Narodni muzej Kragujevac i Umetnička galerija „Nadežda Petrović“ Čačak koja je prošlogodišnjom izložbom („Veseli pakao“, septembar 2017, Čačak) pobudila interesovanja za ukupnu umetničku aktivnost, poetiku i problem recepcije dela Nebojše Bežanića u našoj sredini. Autori izložbe su Julka Marinković, muzejski savetnik i Miodrag Danilović, istoričar umetnosti iz Gornjeg Milanovca.
Nebojša Bežanić (Čačak, 1964) diplomirao je slikarstvo na Fakultetu primenjenih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu, 1986. godine. Od 1985. godine izlaže na mnogobrojnim samostalnim i grupnim izložbama širom sveta mahom orijentisanih ka savremenim crtačkim koncepcijama i praksama. Veliki deo njegovog opusa nalazi se u galerijskim i muzejskim zbirkama – Galerie Besharat (Barbizon), Umetnička galerija „Nadežda Petrović“ (Čačak), Fondation Magrez (Bordo), Musee de’l Erotisme (Pariz), kao i u privatnim kolekcijama evropskih, američkih, arapskih i srpskih kolekcionara. Živi i radi u Parizu od 1989. godine.
Izloženo je četrdesetak crteža, slika i grafika iz umetnikovog ateljea u Parizu, kao i muzejskih i privatnih kolekcija iz Srbije.
Izložba slika i crteža Nebojše Bežanića zamišljena je kao prezentacija aktuelnog u stvaralaštvu ovog parisko-srpskog umetnika u poslednjih deset godina, ali i kao širi i temeljniji uvid u generisanje jedne po svemu zagonetne i neodoljive umetničke fizionomije koja stoji između velikih imena klasične umetnosti i širokog referentnog polja savremene vizuelnosti.
„U minule četiri decenije slikarski opus Nebojše Bežanića markirao je najznačajnije etape u razvoju novije srpske umetnosti i svojim integralnim viđenjem inače neobuhvatnih mena i tokova današnjice dorastao do umetničkog fenomena sa internacionalnim renomeom. Formirajući se ranih osamdesetih u uzavreloj stvaralačkoj atmosferi novog talasa, živeći i stvarajući nomadski, Bežanić je iskušavao podjednako i slatku i gorku stranu iskustva i u svojim početnim impulsima dao neka od najreprezentativnijih ostvarenja srpskog neoekspresionizma. Sa prelaskom u Pariz krajem osamdesetih očevidan je pomak ka slici prepoznatljivoj po entropiji i metežu, u čijim su prenaseljenim perspektivama iskrsli obrisi jednog novog Vavilona. Poslednja faza njegovog stvaralaštva zabeležena je u amblematskim, dimenzijama monumentalnim i konceptualno domišljenim ciklusima i pojedinačnim ostvarenjima u kojima se na temelju drevnih, ezoteričnih tradicija raspliću neka od najtegobnijih pitanja čovekove sudbine. U osvrtu na opisanu, ali i tekuću produkciju ovog umetnika, i dalje nedovoljno poznatog i priznatog u našoj sredini, ova izložba nam prikazuje jedno od najblistavijih poglavlja naše novije umetnosti.“ (Miodrag Danilović)